Το μαγαζάκι των αυτοκτονιών, Jean Teule

Σ’ ένα ίσως και όχι τόσο μακρινό μέλλον, όπου το οικοσύστημα της γης έχει καταστραφεί και οι άνθρωποι απελπισμένοι πέφτουν ομαδικά από ψηλούς ουρανοξύστες ευδοκιμούν μαγαζιά όπως το Μαγαζάκι των αυτοκτονιών.

Πρόκειται για ένα κατάστημα που προσφέρει στους πελάτες ποικίλα προϊόντα που θα τους βοηθήσουν να αυτοκτονήσουν.Αποτύχατε στη ζωή; Με μας θα έχετε ένα πετυχημένο θάνατο! Είναι το σλόγκαν του μαγαζιού που ανήκει στην οικογένεια Τίβας, η οποία αποτελείται από πέντε μέλη, τον πατέρα Μίσιμα Τίβας που διαχειρίζεται την ιδιοκτησία της οικογένειάς του, τη Λουκρές Τίβας, μητέρα ειδική στα δηλητήρια, το Βίσεντ Τίβας, το μεγάλο γιο, ένα θλιμμένο καλλιτέχνη που γεννήθηκε με πονοκέφαλο και τη Μέρλιν Τίβας, την αδιάφορη και νωχελλική αδελφή.

Σε όλη αυτή την οικογένεια έρχεται να προστεθεί ο Βενιαμίν της οικογένειας , που όπως χαρακτηριστικά διακηρύσσει η μητέρα του, προήλθε από ένα σπασμένο προφυλακτικό. Είναι ο ξανθούλης και χαμογελαστός Άλαν.Ο Άλαν είναι η χαρά της ζωής και ο διαρκείς πονοκέφαλος της οικογένειας που συνεχώς αναρωτάτε για την προέλευση αυτής της ατελείωτης χαράς.Η ανεξήγητη και ανεξάντλητη πηγή χαράς, ο Άλαν είναι μια φαεινή εξαίρεση μέσα σ’ ένα απελπισμένο κόσμο και με τη δύναμη και ίσως την αφέλεια των παιδικών του χρόνων θα αρχίσει να επηρεάζει θετικά τα πάντα γύρω του.

Το μαγαζάκι των αυτοκτονιών πρόκειται για ένα ιδιαίτερα πρωτότυπο βιβλίο καλογραμμένο και με ένα μοναδικό μαύρο χιούμορ.Μέσα στις οικολογικές προειδοποιήσεις ο Jean Teule στήνει ένα πολύ διαφορετικό ψυχογράφημα μιας οικογένειας αλλά και μιας κοινωνίας ολόκληρης.

Το βιβλίο δεν διαβάζεται ρουφιέται.

Λ.

Τζον Φ. Κένεντι Μέρλιν Μονρόε, Φρανσουά Φορεστιέ

Ο Γάλλος δημοσιογράφος της εφημερίδας Le Nouvel Observateur Φρανσουά Φορεστιέ καταπιάνεται με την ιστορία ενός διάσημου παράνομου ζευγαριού του Τζον Φ. Κένεντι και της Μέρλιν Μονρόε.Πρόκειται για μια εκτενή έρευνα πάνω στη ζωή του ζευγαριού και του καθενός ξεχωριστά.

Με αφορμή τις ερωτικές συνευρέσεις των δύο αυτών ανθρώπων ο Φορεστιέ εξιστορεί μια ιστορία αγάπης ενώ ταυτόχρονα ξεμπροστιάζει την Αμερική, τα ήθη, τις αξίες, τις υπηρεσίες, τους σταρ και τον Πρόεδρό της.

Καθώς απομακρύνεται από την αφηγηματική γραφή ο Φορεστιέ δημιουργεί μια μίνι εγκυκλοπαίδεια με σοκαριστικές πληροφορίες της εποχής εκείνης και εκείνης της μακρινής Αμερικής.Τα ονόματα περνούν το ένα μετά το άλλο όπως και οι δολοπλοκίες, οι εκβιασμοί, οι υποκλοπές, η κατασκοπεία και η αντικατασκοπεία, οι πολιτικοί, οι δημοσιογράφοι, οι ηθοποιοί, οι πόρνες και οι μαστροποί.Το Χόλιγουντ απομυθοποιείται, η τότε πολιτική ξεφτιλίζεται.

Με βασικό άξονα τη σχέση των δύο ημίθεων της εποχής εκείνης o Φορεστιέ γράφει ένα πραγματικά συγκλονιστικό βιβλίο.

Η γραφή του σχεδόν δημοσιογραφική, η πλοκή σχεδόν ανύπαρκτη, ένας λαβύρινθος ανθρώπων και καταστάσεων.Συχνή είναι η ανάγκη να ξαναδιαβάσεις κομμάτια για να ξαναθυμηθείς πρόσωπα και γεγονότα.Κι όμως το βιβλίο ήταν εκρηκτικό, ακριβώς όπως και τα μυστικά που κρύβει μέσα του.

«Ίσως και να αγαπήθηκαν»
Λ.

Να σου πω μια ιστορία, Χόρχε Μπουκάι

Ο αγαπητός κύριος Μπουκάι στο βιβλίο του Να σου πω μια ιστορία, μας αφηγείται μια ιστορία που εμπερικλείει πολλές μικρότερες. Πρωταγωνιστές της ιστορίας μας είναι ο ίδιος ο Μπουκάι με την πραγματική του ιδιότητα, αυτή του ψυχοθεραπευτή και ο Ντέμιαν ένας φοιτητής και ασθενής του Μπουκάι.

Στο βιβλίο μας αφηγείται τις συνεδρίες του, όπου ο Ντέμιαν πηγαίνει με ερωτήματα σαν τα δικά μας και για απάντηση παίρνει μια ιστορία με τους γνωστούς πρωταγωνιστές βασιλιάδες, χωρικούς, μάγους …

Μέσα από κάθε ιστορία που διηγείται ο Μπουκάι, ο Ντέμιαν, και ο αναγνώστης ταυτόχρονα δέχεται ερεθίσματα για να σκεφτεί και να λύσει μόνος του τις απορίες του.Άλλες φορές αυτό είναι δυνατό, άλλες πάλι νέα ερωτήματα και απορίες γεννιούνται.Δουλειά του Ντέμιαν και του αναγνώστη είναι να ανακαλύψει τα διαμάντια που κρύβονται σε κάθε ιστορία αλλά και μέσα του.Με το βιβλίο αυτό ο Μπουκάι σε ταξιδεύει στο σήμερα, στο παρελθόν, στο παραμύθι και κυρίως το μεγαλύτερο ταξίδι είναι μέσα στον κάθε αναγνώστη.

Καλή όερξη και καλό ταξίδι.
Λ.

Μπι όπως Μπίρα

Ένα παιδικό βιβλίο για μεγάλους

Ένα μεγαλίστικο βιβλίο για παιδιά

Μετά από πολλά χρόνια απουσίας ο γνωστός Αμερικάνος συγγραφέας Τομ Ρόμπινς επιστρέφει με ένα παιδικό – μεγαλίστικο βιβλίο.Πρόκειται για την ιστορία της Γκρέσισι Πέρκελ, που ξεκινά με τις απορίες της σχετικά με εκείνο το κίτρινο πράγμα που πίνουν οι μεγάλοι, τη μπύρα.Αυτό το μοναδικό παραμύθι μας περιγράφει τη ζωή της Γκρέισι, μιας πεντάχρονης (σχεδόν έξι) πιτσιρίκας που ζει στο βροχερό Σιατλ καθώς ανακαλύπτεις ένα ένα όλα τα μυστικά της μπίρας.Μέσα σε όλη την παραμυθένια διάθεση του, το βιβλίο παραμένει αληθινά σκληρό, όμως στο τέλος ο αναγνώστης κλείνει το βιβλίο ικανοποιημένος από αυτό το ιδιόμορφο ρεαλιστικό παραμύθι για μικρούς και μεγάλους.

Λ.

One Fifth Avenue, Candace Bushnell

Για όσους δεν γνωρίζουν ή δεν θυμούνται το όνομα η Candace Bushnell είναι αυτή που έγραψε το Sex and the city, και αυτό το αναφέρω για να καταλάβετε εξαρχής τι θα επακολουθήσει.Ήθελα ένα ελαφρύ κοριτσίστικο/γυναικείο ανάγνωσμα για το καλοκαίρι και σαν πραγματικό παιδί της γενιάς μου ήμουν και είμαι φανατική του Sex and the city, οπότε και αποφάσισα το ελαφρύ αυτό καλοκαιρινό ανάγνωσμα να είναι το One Fifth Avenue, το τελευταίο βιβλίο της Candace Bushnell που κυκλοφόρησε πρόσφατα και δεν έχει ακόμα μεταφραστεί στα ελληνικά.Όλη η ιστορία περιστρέφεται γύρω από ένα κτίριο, η ακριβής διεύθυνση του οποίου είναι One Fifth Avenue (εξού και ο τίτλος) και τους ενοίκους του και συγκεκριμένα 5 γυναικών που ζουν ή και προσπαθούν να ζήσουν στο κτίριο αυτό.Η Enid Merle, μια από τις πιο παλιές ενοίκους του κτιρίου και πασίγνωστη κοσμικογράφος.Η Mindy Gooch, μια πικρόχολη μεσήλικη γυναίκα εγκλωβισμένη σε μια μικροαστική ζωή παρότι επιθυμούσε μεγαλεία.Η Schiffer Diamond μια σταρ του σινεμά, παλιά ένοικος που επιστρέφει ξανά στο κτίριο προσπαθώντας να ανακτήσει ταυτόχρονα και την παλιά της ζωή.Η Annalisa Rice μια γυναίκα κοινωνικά και οικονομικά ανερχόμενη που έρχεται από τη Ουάσινγκτον και τοποθετείται στο ψηλότερο σημείο του κτιρίου και της Νεουορκέζικης υψηλής τάξης.Τέλος η ονειροπαρμένη 22χρονη Barbie, η Lola Fabrikant που έρχεται στη Νέα Υόρκη για να κατακτήσει το σύμπαν.Η Candace Bushnell μέσα από την κινηματογραφική γραφή της μας εισάγει στον κόσμο της Νέας Υόρκης που κατακλύζεται από επιθυμίες, όνειρα, sex, celebrities, χρήματα, κατινιές, μικροαπατεωνιές μέχρι και δολοφονίες.Όπως είναι λογικό γίνονται πολλές αναφορές στο best seller Sex and the city, όμως το One Fifth Avenue δεν στέκεται ισάξια σαν ανάγνωσμα.Ίσως να ήταν πιο ενδιαφέρον σαν κινηματογραφική επιτυχία που μπορεί σύντομα να δούμε στη μεγάλη οθόνη.
Λ.

Roald Dahl's Book of Ghost Stories, Roald Dahl

Σε αντίθεση με αυτό που μπορεί κάποιος να πιστέψει με τον τίτλο του βιβλίου (με το ιδιαίτερα ενδιαφέρον εξώφυλλο), εδώ δεν θα βρει ιστορίες γραμμένες από τον Dahl αλλά ιστορίες άλλων που τις επέλεξε ο συγγραφέας, με κοινό παρανομαστή το θέμα τους: ιστορίες φαντασμάτων! Μέσα από σχεδόν 700 ιστορίες που διάβασε, ο Dahl επέλεξε αυτές τις 14 με κριτήριο όχι το πόσο τρομακτικές ήταν, αλλά με το βαθμό στον οποίο όπως είπε και ο ίδιος «μπορούν να σε ανατριχιάσουν, να σου ταράξουν τις σκέψεις σου».
Έχοντας διαβάσει αρκετές ιστορίες του Poe και έχοντας μια ροπή προς το μεταφυσικό θεωρώ τον εαυτό μου αρκετά έμπειρο σε τέτοιου είδους διαβάσματα και πίστευα ότι λίγα πράγματα πλέον με τρομάζουν. Η αλήθεια είναι ότι δεν έπεσα έξω με την πλειοψηφία των ιστοριών, που είναι όλες καλογραμμένες και καταφέρνουν να σε τραβήξουν σε ένα σκοτεινό κόσμο, αλλά δε σε τρομάζουν με την κυριολεκτική σημασία της λέξης. Χρόνια πριν τη μόδα του ψυχολογικού θρίλερ που ξέσπασε με την Έκτη Αίσθηση, ο Dahl καταφέρνει να μας μυήσει σε ένα κόσμο που τα ποιο τρομακτικά δεν είναι αυτά που βλέπεις, είναι αυτά που νιώθεις και αυτά που ξέρεις ότι είναι εκεί αλλά δεν τα βλέπεις. Όχι δεν τρόμαξα την ώρα που διάβαζα…Όταν όμως κάποιες από τις ιστορίες κατακάθισαν στη σκέψη μου κατάλαβα ότι είχα επηρεαστεί λίγο περισσότερο απ’ όσο νόμιζα την ώρα που διάβαζα. Το Harry, το Playmates, το Sweeper και άλλες κατάφεραν να με κάνουν να κοιτάζω γύρω μου αμήχανη και ελαφρώς μουδιασμένη.
Ένα ακόμα θετικό του βιβλίου είναι το γεγονός ότι η πλειοψηφία των ιστοριών, αν όχι όλες, είναι γραμμένες στις αρχές του 20ου αιώνα, με ένα λίγο ιδιόμορφο και ξεπερασμένο τρόπο γραφής, που όμως αντί να χαλάει το ύφος του βιβλίου, προσδίδει στη γοητεία του και το κάνει ακόμα πιο απόκοσμο.

Ε.

The Great Gatsby, F. Scott Fitzerald

Μια από τις εποχές που πάντα με γοήτευαν είναι η δεκαετία του ’20, με την εντυπωσιακή ατμόσφαιρα, τη jazz μουσική…Τη δεκαετία αυτή γράφτηκε και ένα από τα πιο σημαντικά μυθιστορήματα της σύγχρονης λογοτεχνίας, ο Μεγάλος Γκάτσμπυ, από τον F. Scott Fitzerald. Ένα βιβλίο που όση αναγνώριση δεν του δόθηκε όσο ο συγγραφέας ήταν εν ζωή, η αξία του μετά τον θάνατο του, όπως δυστυχώς γίνεται τόσες φορές, εκτοξεύτηκε στα ύψη και έχει μείνει εκεί εδώ και σχεδόν 80 χρόνια.
Την ιστορία μας αφηγείται ο Nick Carraway, θεατής και κριτής των δραματικών γεγονότων που εκτυλίσσονται στο East Egg, του Long Island. Ο Nick μένει δίπλα σε μια τεράστια έπαυλη, η οποία ανήκει στο μυστηριώδη Jay Gatsby, ο οποίος διοργανώνει πολυπληθή, μεγαλόπρεπα πάρτυ, στα οποία σπάνια εμφανίζεται ο ίδιος και οι ίδιοι οι καλεσμένοι του φαίνονται να διαδίδουν φήμες εις βάρος του. Ταυτόχρονα παρακολουθούμε και το γάμο και τα προβλήματα στη σχέση της ξαδέρφης του Daisy με τον άντρα της Tom. Σε ένα από τα πάρτυ του Gatsby καλείται και o Nick, και μοιραία έρχεται η αρχή του τέλους. Οι σχέσεις, οι οποίες είναι ήδη τεταμένες καταρρέουν μην μπορώντας να αντέξουν τις αλήθειες οι οποίες εμφανίζονται αλλεπάλληλα και καταφέρουν μοιραία χτυπήματα στις ήδη λεπτές ισορροπίες.
Ο Fitzerald διαπραγματεύεται με αξιοθαύμαστη απλότητα τα προβλήματα μιας γενιάς που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της μετά από ένα μεγάλο πόλεμο, τα προβλήματα των ανθρώπινων σχέσεων (οικογενειακών, φιλικών, ερωτικών) και τα προβλήματα μας χώρας που παλεύει με μια πληθώρα οικονομικοκοινωνικών προβλημάτων, όλα αυτά περιπλεγμένα μοναδικά και πασπαλισμένα με τη χρυσόσκονη που μόνο ο κόσμος των οικονομικά εύπορων μπορεί να έχει. Μέσα από τις περιγραφές του νιώθεις εσύ ο αφηγητής, βλέπεις και αισθάνεσαι τόσο ζωντανά όσο και ο Nick.
Ο ξεπεσμός έρχεται, σταδιακά….Όταν έκλεισα το βιβλίο μου ήρθε στο μυαλό αυτή η εικόνα: Να παρακολουθώ όλα όσα διάβασα μέσα από ένα καθρέφτη, με μεγάλη, βαριά χρυσή κορνίζα…Και ξαφνικά με ένα μεγάλο θόρυβο το τζάμι σπάει και οι εικόνες μου παραμορφώνονται και διαστρεβλώνονται.Έτσι κάπως τελειώνει…Αλλά ο αναγνώστης, παρά την αντιπάθεια που μπορεί να ένιωσε παρακολουθώντας τον ξεπεσμό δε μπορεί να μη στεναχωρηθεί έστω και λίγο με το άδικο τέλος….

Ε.

Completely Unexpected Tales, Roald Dahl

Αρκετά χρόνια μετά την πρώτη ανάγνωση της Ματίλντας ανακάλυψα ότι ο άνθρωπος που, μαζί με τον Ευγένιο Τριβιζά, έβαλαν φωτιά στην παιδική φαντασία ενός 8χρονου κοριτσιού και αποτέλεσαν τους ακρογωνιαίους λίθους στην πορεία μου σαν αναγνώστρια, έγραφε βιβλία και για ενήλικες. Και αποφάσισα να γνωριστώ λίγο καλύτερα μαζί του!
Έτσι λοιπόν αγόρασα το πρώτο βιβλίο του που βρέθηκε στο δρόμο του και εθίστηκα! Το βιβλίο αυτό συγκεντρώνει ιστορίες από 2 βιβλία, το Tales of the Unexpected και το More Tales of the Unexpected. Δεν έχω διαβάσει άλλο βιβλίο του οποίου ο τίτλος να περιγράφει καλύτερα το περιεχόμενο.
Ιστορίες ιδιόμορφες, σκοτεινές και μερικές φορές δυσάρεστες, που κάθε μια είναι μοναδική και διαφορετική. Ο αγαπημένος κος. Dahl, με το σκοτεινό εκείνο και ειρωνικό ύφος του που χαρακτηρίζει ακόμα και τα παιδικά του βιβλία (Τσάρλι και το Εργοστάσιο Σοκολάτας), μας τραβάει σ’ ένα κόσμο που τίποτα δεν είναι τόσο αθώο όσο φαίνεται και που οι εκπλήξεις, ευχάριστες ή δυσάρεστες, μας στήνουν καρτέρι από σελίδα σε σελίδα.
Με περιεχόμενο που πολλές φορές θυμίζει τις εμμονές του Poe και σκηνές που θα εξίταραν τον Tim Burton, τις ιστορίες του δε τις διαβάζεις, τις ζείς. Οι χαρακτήρες του, είναι πολυδιάστατοι, έχουν πάθη, είναι εκδικητικοί, αγαπάνε, μισούνε, ή αγαπάνε να μισούνε. Διαβάζοντας το βιβλίο θες να φωνάζεις, να φωνάζεις από θυμό, από έκπληξη ή για να προειδοποιήσεις κάποιον. Επίσης, γελάς…Γελάς όταν κάποιος παθαίνει αυτό που του αξίζει, γελάς και με εκείνο το σαρδόνιο χιούμορ του που τσακίζει κόκαλα.
Το απόλυτο βιβλίο για να μπεις στο μαγικό και σκοτεινό δάσος που είναι ο Dahl και να μη θες να ξαναβγείς!

Ε.

Sophie's Choice (Η επιλογή της Σόφι), William Styron

Η Eπιλογή της Sophie είναι για μένα μια από τις πιο τραγικές ιστορίες της λογοτεχνίας και ένα από τα βιβλία που με έχουν αγγίξει βαθιά και με έχουν επηρεάσει με πολλούς τρόπους. Την ιστορία αφηγείται ο Stingo, νεαρός συγγραφέας εν τη γενέσει και το τρίτο σκέλος ενός τριγώνου χαρακτήρων που είναι οι βασικοί πρωταγωνιστές της ιστορίας. Κατά τη διαμονή του σ’ ένα κτήριο στο Brooklyn, λίγα χρόνια μετά το τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, γνωρίζει ένα δυναμικό και έντονο ζευγάρι, τη Sophie και τον Nathan, που ιντριγκάρει τη φαντασία του. Κατά βάθος ένα αγροτόπαιδο από τη Virginia, ο Stingo (κ εμείς μαζί του) αφήνεται να παρασυρθεί από την κοσμοπολίτικη γοητεία του ζευγαριού, τον χυμώδη χαρακτήρα του Nathan και τη λαμπερή ομορφιά της Πολωνέζας συντρόφου του, Sophie.
Μόνο όσο περνάει ο καιρός ο Stingo ανακαλύπτει τα κρυμμένα μυστικά των φίλων του, είτε μέσα από προσωπικές αφηγήσεις (η φυλάκιση της Sophie στο Auschwitz είναι μια τραγική μαρτυρία, που δε μπορεί να αφήσει κανένα ασυγκίνητο) είτε από αποκαλύψεις τρίτων (τι κρύβεται πίσω από την όλο και πιο ιδιόρρυθμη συμπεριφορά του Nathan?). Παρά τα όσα συνειδητοποιεί όμως για τους φίλους του, δεν απομακρύνεται, παρασυρμένος από τους γοητευτικούς, παρά τον ξεπεσμό τους, χαρακτήρες και τη μοιραία ερωτική του έλξη για τη Sophie.Όσο η ιστορία προχωράει οι αποκαλύψεις είναι όλο και μεγαλύτερες, τραγικότερες, απελπιστικές. Οι ήρωες καταρρέουν όπως καταρρέει κ η αρχική μας εικόνα γι’ αυτούς. Το τέλος μιας τραγικής, σε όλες τις εκφάνσεις της, ιστορίας δε θα μπορούσε να είναι ευχάριστο, αλλά μέχρι τότε ο αναγνώστης είναι προετοιμασμένος ότι η κάθαρση θα έρθει μόνο από ένα μοιραίο τέλος. Ο Nathan και η Sophie δεν έχουν δικαίωμα στην ευτυχία.
Μια πλευρά του ολοκαυτώματος που δε βλέπουμε συχνά, αυτή του μη- Εβραίου φυλακισμένου, μιας γυναίκας η οποία βρέθηκε στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή (τη συλλάβανε ενώ πήγαινε κρέας στην άρρωστη μάνα της) και στιγματίστηκε για πάντα.Μια ιστορία που όλες οι εικόνες και αντιδράσεις ανατρέπονται, μια ιστορία ατέρμονων επιλογών που βλέπουμε τελικά ότι στη ζωή μας όλες οι αποφάσεις δοκιμάζονται και ότι ίσως πολλές φορές δεν είμαστε έτοιμοι για τις συνέπειες των ίδιων των επιλογών μας.

Ε.

Η Μυστική Ιστορία, Donna Tartt

Με όλο το θάρρος της γνώμης του αναγνώστη, ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει από μια συγγραφέα στην οποία θα επανέλθω και στο μέλλον και η οποία δεν με έχει απογοητεύσει μέχρι τώρα.
Η πλοκή, έντονη, αφηγείται την ιστορία 6 φοιτητών Αρχαίων Ελληνικών, ενός Πανεπιστημίου στον Καναδά και ξεκινάει με το θάνατο ενός από αυτούς…ας σταματήσω εδώ προς το παρόν και το συνεχίζουμε λίγο πιο κάτω…Την ιστορία λοιπόν την αφηγείται ο ένας εκ των 6, ο Richard ο οποίος όντας καινούργιος στο πανεπιστήμιο εκφράζει την επιθυμία του να παρακολουθήσει μια τάξη αρχαίων ελληνικών αλλά δεν τα καταφέρνει γιατί το τμήμα έχει κλείσει με 5 άτομα. Μέσα από την συμμετοχή του στην επίλυση ενός προβλήματος αρχαίων ελληνικών, τραβάει την προσοχή της ομάδας και τον βοηθάνε να πείσει τον υπεύθυνο καθηγητή του τμήματος για να τον δεχτεί στην ομάδα.
Μέσα από αυτή την ένταξη στην ομάδα αρχίζει και παρατηρεί τις ιδιόρρυθμες σχέσεις μεταξύ των μελών της. Η Camilla και ο Charles, δίδυμα αδέρφια, o Francis, ο Henry και ο Bunny είναι διαφορετικών ιδιοσυγκρασιών και κοινωνικών επιπέδων που τους δένει βαθιά το πάθος τους για τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους. Μετά από ένα απρόσμενο ταξίδι του Bunny και του Henry στην Ιταλία βλέπουμε τις σχέσεις της ομάδας να αλλάζουν μέχρι που ο Richard ανακαλύπτει το σκοτεινό μυστικό που τους προβληματίζει. Οι σχέσεις, ήδη βεβαρημένες από τις ιδιόμορφες προσωπικότητες που τις απαρτίζουν, αρχίζουν να καταρρέουν με απόγειο το θάνατο του Bunny.
Δε θέλω να πω άλλα σχετικά με την ιστορία…Θέλω να τα ανακαλύψει ο κάθε αναγνώστης μέσα από τον υπέροχο λόγο της συγγραφέως, μέσα από τις γλαφυρές περιγραφές χαρακτήρων και σχέσεων, μέσα από τα μάτια του Richard, μέλος της ομάδας, αλλά στην ουσία ποτέ απόλυτα αφομοιωμένος από αυτήν, παρατηρητής και σχολιαστής γεγονότων που σοκάρουν και προκαλούν. Ένα βιβλίο γεμάτο…Γεμάτο εικόνες, ήχους, ιδέες και συναισθήματα….Ε.

Το Υποβρύχιο, Joe Dunthorne

Το βιβλίο αυτό έφτασε στα χέρια μου σε συσκευασία δώρου και μόλις είχε πρωτοκυκλοφορήσει.
Άνοίγω την πρώτη σελίδα και διαβάζω την περίληψη, γυρίζω στην τελευταία και διαβάζω για το συγγραφέα, το νεαρό Ουαλό που με αυτό το μυθιστόρημα και πρώτο του μάλιστα βιβλίο απέσπασε διθυραμβικές κριτικές.
Ξεκινάω να το διαβάζω και ταυτόχρονα εμφανίζονται και οι πρώτες κριτικές σε ελληνικές εφημερίδες, διθυραμβικές και αυτές. Αρχίζω να απορώ αν μιλάμε για το ίδιο βιβλίο.
Η ιστορία του Όλιβερ Τέιτ, μια ιστορία ενός ψυχωτικού, μανιακού Βρετανού πιτσιρικά, τρελαμένος που είναι παρθένος, βάζει στόχο να ξεπαρθενευτεί.
Μανίες καταδίωξης, δολοπλοκίες και παρανοϊκές σκέψεις περνάνε από το εφηβικό μυαλό του.
Με ένα πρωτότυπο τρόπο ο συγγραφέας και κατα πάσα πιθανότητα πραγματικός πρωταγωνιστής, με μορφή σχεδόν ημερολογιακή, μας εισάγει στο μυαλό, την ψυχή, τα συναυσθήματα, τις εμμονές και τη ζωή του πρωταγωνιστή.
Ένα κλασσικό Αγγλάκι που συχνά μας σπάει τα νεύρα με τις ανώριμες και παράλογες αποφάσεις του, που δεν γνωρίζουν φόβο για καμία συνέπεια, όσο καταστροφική και αν είναι.
Το σχολείο του με τους νταήδες, τις γκόμενες, τα φυτά και τις χοντρές, όλοι ζωντανοί όσο και ο Όλιβερ, αν και όχι τόσο σπαστικοί.
Η Αγγλία και συγκεκριμένα η Ουαλία παρουσιάζονται όπως είναι, αναδεικνύοντας περισσότερο τη δύσκολη καθημερινότητα που αντιμετωπίζουν οι teenage κάτοικοί της.
Πουθενά δε βρήκα το αριστούργημα και εκκνευρίστηκα πολύ με το βλαμμένο πρωταγωνιστή, αλλά τουλάχιστον γέλασα με το γνωστό αγγλικό φλεγματικό χιούμορ, το οποίο δε λείπει από το νεαρό συγγραφέα και τον ακόμη νεότερο πρωταγωνιστή Όλιβερ Τέιτ.

Λ.

The Gargoyle, Andrew Davidson

Το βιβλίο διαβάστηκε στα αγγλικά (δεν ξέρω αν έχει μεταφραστεί, νομίζω πως όχι, τώρα βγήκε).

Σελίδες 499 (σημαντική πληροφορία)

Love is as strong as death as hard as hell.

Για βδομάδες πέρναγα μπροστά από τη βιτρίνα ενός βιβλιοπωλείου και έβλεπα ίσως το ωραιότερο και πιο ξεχωριστό βιβλίο που έχω δει ποτέ.

Το γεγονός από μόνο του ήταν αρκετό για να με αποτρέψει από το να το αγοράσω.

Μετά από πολλές συναντήσεις δεν άντεξα άλλο και υπέκυψα στον πειρασμό. Αγόρασα το Gargoyle.

Πρόκειται για μια ιδιόμορφη ιστορία αγάπης που δεν γνωρίζει χρονικά όρια.

Η ιστορία ξεκινά στο σήμερα, όπου ο ήρωας της ιστορίας (του οποίου το πραγματικό όνομα δεν αναφέρεται στο βιβλίο) νοσηλεύεται στην πτέρυγα εγκαυμάτων ενός νοσοκομείου και αρχίζει να δέχεται επισκέψεις από την μυστήρια Marianne Engel.

Στις συναντήσεις τους η Marianne του γιηγείται ιστορίες φίλων της απ' όλο τον κόσμο και από διαφορετικούς αιώνες.

Στη συνέχεια αρχίζει την εξιστόρηση της δικής της και κατ' επέκταση δικής του ιστορίας που ξεκινά γύρω στο 1300 μ. Χ.

Μέσα από διάφορα παραμύθια, ατελείωτες αναφορές φαγητών και ανούσιων για την πλοκή πληροφοριών, που μοιάζουν ένας τρόπος να γεμίζουν οι σελίδες και να ανοίγει η όρεξη, ταξιδιών στο χρόνο και ταξιδιών στην κόλαση, το βιβλίο εξυμνεί νομίζω την αγάπη και τη δύναμή της.

Εν συντομία 490 σελίδες περιμένοντας να έρθει μια σοβαρή εξέλιξη, να αποκαλυφθεί το κίνητρο, ενώ όλα καταλήγουν στην γνωστή πιπίλα love conquers all.

Ήταν γλυκό και συγκινητικό αλλά με μια ακατάσχετη πολυλογία και μπλέξιμο των ιστοριών, των αιώνων και των χαρακτήρων.

'Ηλπιζα σε κάτι πιο δυνατό.

Σημειώσεις ενός πορνόγερου, Τσαρλς Μπουκόβσκι

Τι να πω για το μεγάλο αυτό ποιητή, για τον μοναδικό Τσαρλς Μπουκόβσκι;
Προτού μιλήσω για το βιβλίο αυτό (τόμος Α & Β, το θεωρώ ως ενότητα) θα ήθελα να μοιρααστώ τη λατρεία μου για το Μπουκόβσκι και να σημειώσω πως κάθε λέξη αποτυπώνεται με ευλάβεια σαν την ελάχιστη ένδειξη σεβασμού στον λατρεμένο μου πορνόγερο.
Ο Τσαρλς Μπουκόβσκι γεννήθηκε το 1920 στο Άντερναχ του Ρήνου από Πολωνοεβραίους γονείς.
Στα 2 του μετακόμισε στην Αμερική, όπου και έζησε μέχρι το θάνατό του.
Έκανε δουλειές του ποδαριου και υψίστης τέχνης και αφοσίωσης.
Είχε δίπλα του πολλές γυναίκες και πλήθη θαυμαστών όλων των φύλλων, των ηλικιών και προτιμήσεων.
Αγάπησε με πάθος το ποτό, το γαμήσι και το χέσιμο.
Σιχάθηκε όλους τους ανθρώπους και πιο πολύ τον εαυτό του.
Επιβίωσε όλες του τις δυσκολίες, σωματικές και ψυχικές.
Λατρεύω την απάθεια και την αδιαφορία του, το βαθύ του δέσιμο με τα πιο πρωτόγνωρα ένστικτα.
Ένας άσχημος άντρας που έκανε γυναίκες και άντρες να τον ερωτευτούν.
Ένας άρρωστος και ακραίος συγγραφέας που λατρεύτηκε ακόμα και από τους πιο συντηριτικούς αναγνώστες.
Τον λατρεύω γιατί γνώρισα μια Αμερική που ποτέ δεν ήξερα, τον λατρεύω για το πως λάτρευε το γαμήσι, τον λατρεύω για όλους μας σόκαρε έστω και στο ελάχιστο, τον λατρεύω για την καυστική, αδυσώπητη και μεθυσμένη πένα του.
Οι σημειώσεις ενός πορνόγερου είναι η συλλογή των άρθρων που είχε δημοσιεύσει στην εφημερίδα Open City.
Άρθρα αυτοβιογραφικά από μπαρ που ξενύχταγε, από γυναίκες και άντρες που γνώριζε, αλήτες και διασημότητες.
Ιστορίες που διαδραματίστηκαν στις ατελείωτες ώρες που πέρναγε στον ιππόδρομο, από τα δωμάτια που νοίκιαζε.
Γνώριμα άρθρα ή καλύτερα μικρά διηγήματα που εχουν εκδοθεί σε άλλα βιβλία του, όπως το factotum.
Ειδοποιός διαφορά με τα άλλα του βιβλία και διηγήματα είναι πως πρόκειται από τις λίγες φορές που βλέπουμε ξεκάθαρα τις πολιτικές πεποιθήσεις και κρίσεις του Μπουκόβσκι.
Επιτίθεται καταδεικνύοντας πρόσωπα και καταστάσεις, προβάλοντας την αληθινή Αμερική της εποχής του.
Στους 2 τόμους αυτούς επίσης ο αναγνώστης θα βρει μια ατελείωτη λίστα από προτεινόμενα βιβλία, σύγχρονών του συγγραφέων, αλλά και κλασσικών, βιβλίων που για τον ίδιο τον Μπουκόβσκι έχουν να πουν κάτι σε όλους μας.
Θέλω να κλείσω με μια μικρή στιχομυθία για να κλείσουμε με ένα χαμόγελο γι' αυτό το θαυμάσιο πορνόγερο.
"Ακούστε Μπουκόβσκι θα 'πρεπε επιτέλους να ζωγραφίσετε κάτι. Τι στο καλό κάθεστε και κοιτάζετε διαρκώς το λευκό χαρτί;"
"Λησμόνησα να αγοράσω πινέλο".

Λ.
Υ.Γ. Προσκυνώ

Οι ταξιδιώτες, John Steinbeck

Αυτό το βιβλίο βρέθηκε στα χέρια μου όταν είχα αποφασίσει ότι «αρκετά με τη σύγχρονη λογοτεχνία και τώρα ήρθε η ώρα για να διαβάσω κάτι πιο κλασσικό».Όπως και με Τα Σταφύλια της Οργής, το διάβασα με την τρίτη προσπάθεια γιατί στην αρχή το κείμενο με ξένιζε. Ο λόγος, δυστυχώς μεταφρασμένος, μου φαινόταν ξεπερασμένος, ιδιαίτερος και σκληρός.
Όμως επέμεινα και τελικά το διάβασα και παρόλο που ακόμα δεν έχω πάρει την τελική μου απόφαση για τον Steinbeck, αυτό το βιβλίο ήταν πραγματικά μοναδικό.Βρισκόμαστε την Αμερική μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, σε μια ξεχασμένη επαρχεία με κεντρικό σημείο ένα ταλαιπωρημένο εστιατόριο- συνεργείο- σταθμό λεωφορείων, υπό τη διεύθυνση του Χουάν, γοητευτικού Ιρλανδομεξικανού, και της παραμελημένης συζύγου του Άλις. Από αυτό το ξεχασμένο και σκονισμένο μέρος περνάει ένα πλήθος διαφορετικών μεταξύ τους χαρακτήρων ξεκινάει για διαφορετικούς προορισμούς υποκινούμενος ο καθένας από προσωπικά κίνητρα, που συνήθως είναι διαφορετικά από αυτά που εκφράζουν. Μια εύπορη οικογένεια τριών, μια κοπέλα αμφιβόλου ύφους και ήθους, η σερβιτόρα του εστιατορίου που μετά από διαμάχη με την Άλις παραιτείται και ξεκινάει για την αναζήτηση του μεγάλου της έρωτα Κλαρκ Γκειμπλ και ένας πονηρός πλασιέ ξεκινάνε το μακρύ ταξίδι με ένα παλιό λεωφορείο που το οδηγεί ο Χουάν με τη συντροφιά του νεαρού βοηθού του από το συνεργείο, έναν έφηβο ο οποίο υποφέρει από σοβαρή ακμή, με όλα τα προβλήματα αυτοπεποίθησης που προκύπτουν από ένα αντίστοιχο πρόβλημα..
Μέσα από τις σκέψεις και τους εσωτερικούς διαλόγους των προσώπων βλέπουμε τις διαφορετικές πτυχές της μεταπολεμικής Αμερικής που στεκόταν σιγά σιγά στα πόδια της, αλλά και την ανασκόπηση που κάνουν οι ήρωες αναφορικά με τη ζωή τους μέχρι τη στιγμή που τους συναντάμε και αποφάσεις που παίρνουν για το μέλλον. Όλοι ψάχνουν τις απαντήσεις τους μέσα τους αλλά και στους άλλους, χωρίς τελικά να είναι σίγουροι για το τι ψάχνουν και τι θέλουν επί της ουσίας Εμείς σαν αναγνώστες δε θα δούμε ποτέ αυτές τις αλλαγές, και η αμφιβολία για το αν θα αλλάξει τελικά κάτι προς το καλύτερο είναι το κυρίαρχο συναίσθημα.
Ένα βιβλίο μελαγχολικό, βασισμένο στην πολυπλοκότητα των ανθρώπινων συναισθημάτων και ζωών. Τελικά μου άρεσε περισσότερο από ότι καταλάβαινα την ώρα που το διάβαζα….

E.

The Corrections, Jonathan Frazen

Όταν κυκλοφόρησε το Corrections, έγινε αυτό που γίνεται μια στο τόσο με βιβλία που η λογοτεχνική κοινότητα εξυμνύει..ο χαμός! Θα μπορούσα να γράψω μια (μεγάλη) παράγραφο με τα βραβεία που έχει πάρει από την έκδοση του το 2001 μέχρι και σήμερα. Αλλά δε θα μπω σ’ αυτή τη λογική. Άλλωστε όλα αυτά τα βραβεία με κάνουν πάντα σκεπτική με τα βιβλία. Έτσι έγινε και με το Corrections, όταν μου το έκαναν δώρο, στα Αγγλικά. Μέχρι που το ξεκίνησα. Και το τελείωσα σε δυο μέρες.
Στο Corrections βλέπουμε μια μέση Αμερικανική οικογένεια. Δυο ηλικιωμένοι γονείς, που μένουν σε ένα προάστιο, και ουσιαστικά ζουν μέσα από τις επιτυχίες και τις οικογένειες των τριών παιδιών τους. Ο μεγάλος γιός, Γκάρυ, φαινομενικά επιτυχημένος τραπεζίτης αλλά κατά βάθος πλήρως αποξενωμένος από την οικογένεια του και σταδιακά από τον έξω κόσμο, φλερτάροντας με την κατάθλιψη. Ο μεσαίος γιος Τσιπ, πρώην εκπαιδευτικός και νυν άνεργος που τείνει σε μια παράνομη κ επικίνδυνη ζωή και η Ντενίζ, με ανοδική καριέρα σαν σεφ αλλά μπερδεμένη στις αποφάσεις της…Το δράμα θα αρχίσει να ξετυλίγεται σ’ ένα χριστουγεννιάτικο δείπνο που πασχίζει να στήσει η Ενιντ, η στοργική μάνα των τριών και τρυφερή σύζυγος του Άλφρεντ, του πατριάρχη της οικογενείας η οποία εθελοτυφλεί τόσο στα αντικειμενικά προβλήματα και την κατάρρευση της οικογένειας της, όσο και την σωματική και πνευματική κατάρρευση του συζύγου της, ο οποίος πάσχει από Πάρκινσον.
Κανένας από τους χαρακτήρες δε σε αφήνει να τον συμπαθήσεις ή να τον αντιπαθήσεις. Είναι τόσο αληθινοί, εξελίσσονται σε τόσα διαφορετικά επίπεδα, που θα μπορούσαν να είναι ο καθένας από εμάς, συγγενείς ή φίλοι μας. Η αποδιοργάνωση και η κατάρρευση της οικογένειας είναι ανάλογη με αυτήν του Άλφρεντ, και κάθε σκαλί πιο βαθιά στην παράνοια είναι αντιστρόφως ανάλογη με τη σταδιακή αποκάλυψη της τραγικής αλήθειας που κρύβει κάθε μέλος της οικογένειας.
Παρά την έντονη σκοτεινή και μελαγχολική του πλευρά, το βιβλίο μας φανερώνει ένα ιδιαίτερο χιούμορ και μια διάθεση αυτοσαρκασμού και ειρωνείας που το κάνει ακαταμάχητο ακόμα και όταν θες να το αφήσεις στην άκρη απηυδισμένος.
Καλή Όρεξη!Ε.

To Yφαντό της Φιόναβαρ, Guy Gavriel Kay

Σαν κάθε αναγνώστης βιβλίων φαντασίας που σέβεται τον εαυτό του, η πρώτη γνωριμία με το είδος έγινε μέσα από τον Tolkien. Όταν δε μου είχε μείνει τίποτα άλλο πια να διαβάσω έπρεπε να βρω κάτι αντίστοιχο. Και τότε μπήκε στη ζωή μου ο Guy Gavriel Kay με το Υφαντό της Φιόναβαρ.
Στην τριλογία ο Kay, με το χαρακτηριστικό του τρόπο να παντρεύει ένα άκρως ρεαλιστικό σήμερα με ένα μαγικό χθες, μας συστήνει με μια παρέα πέντε φοιτητών οι οποίοι ξεκινώντας να παρακολουθήσουν μια πανεπιστημιακή διάλεξη καταλήγουν να επισκέπτονται έναν νέο, φανταστικό κόσμο, τον Πρώτο από όσους δημιουργήθηκαν στο υφαντό του σύμπαντος, καλεσμένοι ενός μάγου για τους εορτασμούς των 50 χρόνων του βασιλιά Αϊλελ. Σύντομα όμως όλα αλλάζουν καθώς μέσα από διαδοχικές ιστορίες ο καθένας από τους πέντε συνειδητοποίει ότι έχει ένα σημαντικό ρόλο να παίξει με τελικό σταθμό την πραγματοποίηση του πεπρωμένου του.
Φοβάμαι πως η σύντομη ανάλυση μιας ιστορίας η οποία ξεδιπλώνεται σε τρία βιβλία (Το Δέντρο του Καλοκαιριού, Η Περιπλανώμενη Φλόγα, Ο Πιο Σκοτεινός Δρόμος) είναι απλά αδύνατη. Ο Kay περιγράφει χαρακτήρες πολυδιάστατους, με ιστορία, συναισθήματα, αδυναμίες και φόβους. Κινείται ανά τον χρόνο, συνταιριάζοντας το παρελθόν και το παρόν για να μας δείξει το μέλλον, τονίζοντας ότι όλα συνδέονται και ότι ο κάθε άνθρωπος είναι προϊόν πολύπλοκων συνθηκών.
Ένα από τα στοιχεία που μου άρεσαν ιδιαίτερα στο βιβλίο είναι η αίσθηση ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο και ότι μέσα από τις επιλογές τους οι χαρακτήρες διαμορφώνουν την τύχη τους και ορίζουν τη μοίρα τους. Προσωπικά πολλές φορές (γιατί πολλές φορές το έχω διαβάσει) είχα την αγωνία της επιλογής κάποιου από τους ήρωες, λες και το βιβλίο δεν ήταν γραμμένο, λες και κάτι θα άλλαζε…Επίσης οι αναφορές σε κατεξοχήν «μαγικά» ιστορικά σημεία (Stonehenge) μας συνδέει με σημερινή πραγματικότητα και της δίνει τη χρυσή απόχρωση του φανταστικού.
Για μένα το Υφαντό της Φιόναβαρ είναι από τα καλύτερα βιβλία του είδους, όσες φορές κ αν το έχω διαβάσει με έχει κάνει μέρος της ιστορίας, έχω τρομάξει, έχω προβληματιστεί, έχω χαρεί και έχω απογοητευτεί για τους πέντε ανθρώπους και με τους πέντε ανθρώπους, που μέχρι να τελειώσει η ιστορία τους αισθάνεσαι οικογένεια σου.Καλή Όρεξη!!Ε.

Summer Crossing, Truman Capote

Το Summer Crossing είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Truman Capote, το οποίο όμως βρέθηκε σ’ ένα κουτί το 2000 και εκδόθηκε για πρώτη φορά το 2005, χρόνια μετά το θάνατό του.

Στο εξώφυλλο του βιβλίου ποζάρει μια λάγνα νεαρή κοκκινομάλλα. Είναι η Grady Mc Neil, η ιστορία της οποίας εξελίσσεται στις εσωτερικές σελίδες του βιβλίου.Γόνος πλούσιας οικογένειας, με όλες τις σωστές γνωριμίες και ταυτόχρονα με ένα ιδιαιτέρως ελκυστικό παρουσιαστικό η Grady είναι έτοιμη.

Από το παράθυρό της βλέπει το Central Park, τη μεγάλη ζωή που την περιμένει και την ελευθερία. Είναι το πρώτο καλοκαίρι που θα μείνει μόνη της, ελεύθερη να βρίσκεται κοντά στον αγαπημένο της Clyde, το γόη και μάγκα παρκαδόρο από το Brooklyn.

Η σχέση τους παθιασμένη, μοιραία και επεισοδιακή.Χαρακτήρες που συγκρούονται, κόσμοι που συγκρούονται, ζωές που διαλύονται.

Μια ιστορία λίγο πολύ προβλέψιμη, αλλά η μαγική πένα του Truman Capote κάνει τους χαρακτήρες ζωντανούς και τις συγκρούσεις αληθινές.Η Grady της πένας του Capote είναι ζωντανή.Μπορείς να ακούσεις την καρδία της να χτυπά δυνατά κάθε φορά που αντικρίζει τον Clyde. Ξέρεις πως κινείται, πως μυρίζει, πως φτιάχνει τα μαλλιά της και τι φοράει.

Μια ιστορία για μια γυναίκα με ελαττώματα και πάθη ζωντανή όπως η ζωή μας.

Λ.

The Tales of Beedle the Bard, J.K. Rowling

Μια από τις πιο πλούσιες γυναίκες στον κόσμο, η J.K. Rowling, η πνευματική μητέρα του Harry Potter πρόσφατα εξέδωσε άλλο ένα βιβλίο περί μαγείας, το The tales of Beedle the Bard.

Πρόκειται για ένα βιβλίο που, όπως αναφέρεται και στην εισαγωγή του, αποτελείται από bedtime stories για μάγους (ή πιο σωστά για μαγάκια).

Τα παραμύθια αυτά συνοδεύονται από σημειώσεις του αγαπημένου σε όλους τους φαν του Harry Potter, Albus Dumbledore και μεταφρασμένα από την εξίσου αγαπημένη Hermione Granger.

Όλα τα παραμύθια είναι άγνωστα, εκτός από την Ιστορία για τα τρία Αδέλφια, η οποία αναφέρεται και στα βιβλία της σειράς του Harry Potter.Τα παραμύθια αυτά έχουν καθαρά ηθικοπλαστικό χαρακτήρα προωθώντας τη διατήρηση της ισορροπημένης και καλής σχέσης μεταξύ των μάγων και των θνητών, θέμα ιδιαίτερα αγαπητό και από τον Dumbledore.

Οι αναγνώστες για να ευχαριστηθούν το βιβλίο αυτό θα πρέπει να είναι έως 15 χρονών ή φανατικοί ως το κόκαλο με το Harry Potter ψάχνοντας μάταια να ανακαλύψουν εκείνη τη γνώριμη μαγεία.

Λ.

Ιστορίες για να σκεφτείς, Χόρχε Μπουκάι

Μια Τετάρτη ψάχνοντας ένα βιβλίο του λατρεμένου Μπουκόφσκι ο πωλητής επαναλαμβάνει τη φράση που έχουν πει κι άλλοι πολλοί πριν από αυτόν «Δεν έχουμε» και συμπληρώνει «δε θες Μπουκάι;».

Έτσι λοιπόν συστήθηκα με τον αγαπητό κύριο Χόρχε Μπουκάι, γεννημένος το 1949 στο Μπούενος Άιρες, γιατρός και ψυχοθεραπευτής.

Στο βιβλίο του Ιστορίες για να σκεφτείς, μέσα από μικρές ιστορίες της σύγχρονης Αργεντινής και απίθανα παραμύθια για μυθικές πόλεις με ένδοξους βασιλιάδες και ισχυρούς μάγους, ιστορίες σε δάση μαγικά, ιστορίες για παιδιά που μείναν μόνα και για βατράχους που έγιναν πρίγκιπες, για δολοφόνους και εραστές ο Χόρχε Μπουκάι μας ταξιδεύει στην πολυπλοκότητα και την απλότητα του ανθρώπινου ψυχισμού, στον ακατανόητο και πλήρως κατανοητό τρόπο ζωής μας.

Μέσα από ιστορίες που σε κάνουν να χαμογελάς και να γελάς βλέπεις τον εαυτό σου να αντικατοπτρίζεται σε διάφορους κυρίους και κυρίες, πρωταγωνιστές των ιστοριών του.Απλά και κατανοητά, παράξενα και λοξά, ένα ολόκληρος κόσμος, ένας πραγματικός κόσμος κρύβεται πίσω από τις ιστορίες του Χόρχε Μπουκάι.

Μια βαθιά ενδοσκόπηση στην ανθρώπινη φύση μέσα από τον πιο αβίαστο και φυσικό τρόπο, μέσα από τον τρόπο που ξέραμε μικροί, μέσα από τις ιστορίες.Και όπως αναφέρεται και στο βιβλίο «με τις ιστορίες κοιμούνται τα παιδιά και ξυπνάνε οι μεγάλοι».

Λ.

The Nanny Diaries, Nicola Kraus & Emma McLoughlin

Αυτό είναι ένα από τα βιβλία που διάλεξα για την εμφάνιση τους και περιέργως δεν απογοητεύτηκα…Επίσης είναι από τις κλασσικές περιπτώσεις αστείων, έξυπνων βιβλίων με προοπτικές που έγιναν αδιάφορες, βαρετές ταινίες (ομώνυμη ταινία με τη Scarlet Johansson)!Η ιστορία είναι απλή και σαφής…Νεαρή παιδοψυχολόγος, απασχολείται σα babysitter κατά τη διάρκεια των σπουδών για να βγάζει χρήματα έτσι ώστε να καλύπτει τα έξοδα της στη Ν. Υόρκη. Μετά από διάφορες εμπειρίες καταλήγει στην οικία Χ όπου με την πάροδο του χρόνου, εκτός από το να φυλάει ένα 4χρονο που μαθαίνει βιολί, γαλλικά και κάνει ειδική μακροβιοτική δίαιτα, αναλαμβάνει και χρέη προσωπικής βοηθού μιας μαμάς η οποία δεν κάνει απολύτως τίποτα, πέρα από το να φροντίζει την εμφάνιση της και να κυνηγάει ένα μονίμως πολυάσχολο και απόντα σύζυγο!Τα αξιοσημείωτα της ιστορίας είναι ότι η εν λόγω baby sitter, της οποίας το όνομα δεν αναφέρεται ποτέ (συστήνεται ως Nanny, νταντά) είναι ανώτερης κοινωνικής τάξης και η ίδια, και αρκετές φορές η οικογένεια Χ βασίζεται στις γνωριμίες της οικογένειας της (ιδιαίτερα της εκκεντρικής γιαγιάς της) και κάνει αυτή τη δουλειά στα πλαίσια μιας οικονομικής ανεξαρτησίας που επιλέγει η ίδια. Επίσης, βλέπουμε μια λευκή (και δεν είναι τυχαίο το σχόλιο αυτό), όχι πολύ διαφορετική από το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται, φοιτήτρια που δουλεύει ουσιαστικά κατ’ επιλογήν να είναι μόνη της σε μια θάλασσα «εισαγόμενων» νταντάδων, που παλεύουν με μαμάδες που τις βλέπουν με ένα μείγμα φόβου και απορίας ενώ παράλληλα είναι πλήρως εξαρτημένες από αυτές.Ταυτόχρονα με τις τραγελαφικές της εμπειρίες στο σπίτι των Χ, η Nan αντιμετωπίζει τις υπόλοιπες δυσλειτουργικές οικογένειες με τις οποίες σχετίζονται οι Χ και γνωρίζει τον όμορφο και ενδιαφέροντα, φοιτητή του Χάρβαρντ, γείτονά τους και τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα.Όλη αυτή η ιστορία παρατίθεται με έξυπνο χιούμορ και ετοιμόλογη απλότητα από δύο συγγραφείς οι οποίες ξέρουν την ιστορία από πρώτο χέρι, αφού ήταν και οι δύο baby sitters. Όλη η δυσλειτουργική, υλιστική κοινωνία του Μανχάταν παρελαύνει στο Central Park για βόλτα, στο Tiffany’s για μικροαντικείμενα, σε βίλες οι οποίες είναι χωρισμένες στη μέση με μονωτική ταινία γιατί το ζευγάρι είναι τσακωμένο και σε παιδικές εκδρομές στο Μητροπολιτικό μουσείο της Ν. Υόρκης.Εγώ διάβασα το βιβλίο στα Αγγλικά και θα το συνιστούσα σε αυτή τη γλώσσα για να αποφύγετε τον κίνδυνο να χαθούν τα αστεία και καίρια σχόλια της ετοιμόλογης και ικανότατης Nan. Ένα βιβλίο χαλαρό, με αστείρευτο χιούμορ για το πώς φαίνεται η ‘καλή ζωή’ σε αυτούς που δεν προλαβαίνουν να την απολαύσουν!Γευστικό και εύπεπτο!Και καλή όρεξη!E.

Προσεχώς

Η αλήθεια είναι οτι και οι δύο bloggers βρίσκονται αυτή την περίοδο σε αναγνωστικό οίστρο και η επιλογή των πρώτων βιβλίων προς παρουσίαση ήταν αρκετά δύσκολη...Παρόλα αυτά επιλέξαμε τα παρακάτω:
Ιστορίες για να σκεφτείς, Χόρχε Μπουκάι
Summer Crossing, Truman Capote
Σημειώσεις ενός πορνόγερου, Α' & Β, Τσαρλς Μπουκόφκσι
The Twillight Saga, Stephenie Meyer
The Nanny Diaries, Nicola Kraus & Emma McLaughlin
Το υφαντό της Φιόναβαρ, Guy Gavriel Kay (τριλογία)

Και καλή όρεξη!

Opening

Σήμερα, 8 Ιουνίου 2009, του Αγ. Πνεύματος, ανοίξαμε ενα blog...του πνεύματος!
Μέσα απο τις αναρτήσεις επιθυμία μας είναι να μοιραστούμε τις απόψεις, τις ιδέες, τα συναισθήματα και την τυχόν πόρωση μας με τα βιβλία που διαβάζουμε.
Αν ψάχνετε ενα κοινό σημείο αναφοράς δε θα βρείτε...Τα βιβλία είναι διαφόρων εποχών, συγγραφέων και ειδών. Τα διαλέξαμε και τα διαλέγουμε με αφορμή προτάσεις φίλων και ειδικών, αφιερωμάτων και παρουσιάσεων, προσωπικού κολλήματος ή και ελκυστικών εξωφύλλων (μια μέθοδος που δε φέρει πάντα εγγυημένα αποτελέσματα...!).
Τα βιβλία αυτά ήταν και είναι κοντά μας σε καλές στιγμές και κακές, σε περιόδους ατελείωτης βαρεμάρας και βαθιάς εσωτερικής αναζήτησης, στη βαλίτσα μας και στο κομοδίνο μας, έχουν μέσα άμμο, αποκόμματα εισητηρίων ή αποδείξεις, ίσως λεκέδες απο φαγητό και αντηλιακό..

Σας παρουσιάζουμε κάποιους απο τους φίλους μας!!!