Roald Dahl's Book of Ghost Stories, Roald Dahl

Σε αντίθεση με αυτό που μπορεί κάποιος να πιστέψει με τον τίτλο του βιβλίου (με το ιδιαίτερα ενδιαφέρον εξώφυλλο), εδώ δεν θα βρει ιστορίες γραμμένες από τον Dahl αλλά ιστορίες άλλων που τις επέλεξε ο συγγραφέας, με κοινό παρανομαστή το θέμα τους: ιστορίες φαντασμάτων! Μέσα από σχεδόν 700 ιστορίες που διάβασε, ο Dahl επέλεξε αυτές τις 14 με κριτήριο όχι το πόσο τρομακτικές ήταν, αλλά με το βαθμό στον οποίο όπως είπε και ο ίδιος «μπορούν να σε ανατριχιάσουν, να σου ταράξουν τις σκέψεις σου».
Έχοντας διαβάσει αρκετές ιστορίες του Poe και έχοντας μια ροπή προς το μεταφυσικό θεωρώ τον εαυτό μου αρκετά έμπειρο σε τέτοιου είδους διαβάσματα και πίστευα ότι λίγα πράγματα πλέον με τρομάζουν. Η αλήθεια είναι ότι δεν έπεσα έξω με την πλειοψηφία των ιστοριών, που είναι όλες καλογραμμένες και καταφέρνουν να σε τραβήξουν σε ένα σκοτεινό κόσμο, αλλά δε σε τρομάζουν με την κυριολεκτική σημασία της λέξης. Χρόνια πριν τη μόδα του ψυχολογικού θρίλερ που ξέσπασε με την Έκτη Αίσθηση, ο Dahl καταφέρνει να μας μυήσει σε ένα κόσμο που τα ποιο τρομακτικά δεν είναι αυτά που βλέπεις, είναι αυτά που νιώθεις και αυτά που ξέρεις ότι είναι εκεί αλλά δεν τα βλέπεις. Όχι δεν τρόμαξα την ώρα που διάβαζα…Όταν όμως κάποιες από τις ιστορίες κατακάθισαν στη σκέψη μου κατάλαβα ότι είχα επηρεαστεί λίγο περισσότερο απ’ όσο νόμιζα την ώρα που διάβαζα. Το Harry, το Playmates, το Sweeper και άλλες κατάφεραν να με κάνουν να κοιτάζω γύρω μου αμήχανη και ελαφρώς μουδιασμένη.
Ένα ακόμα θετικό του βιβλίου είναι το γεγονός ότι η πλειοψηφία των ιστοριών, αν όχι όλες, είναι γραμμένες στις αρχές του 20ου αιώνα, με ένα λίγο ιδιόμορφο και ξεπερασμένο τρόπο γραφής, που όμως αντί να χαλάει το ύφος του βιβλίου, προσδίδει στη γοητεία του και το κάνει ακόμα πιο απόκοσμο.

Ε.

The Great Gatsby, F. Scott Fitzerald

Μια από τις εποχές που πάντα με γοήτευαν είναι η δεκαετία του ’20, με την εντυπωσιακή ατμόσφαιρα, τη jazz μουσική…Τη δεκαετία αυτή γράφτηκε και ένα από τα πιο σημαντικά μυθιστορήματα της σύγχρονης λογοτεχνίας, ο Μεγάλος Γκάτσμπυ, από τον F. Scott Fitzerald. Ένα βιβλίο που όση αναγνώριση δεν του δόθηκε όσο ο συγγραφέας ήταν εν ζωή, η αξία του μετά τον θάνατο του, όπως δυστυχώς γίνεται τόσες φορές, εκτοξεύτηκε στα ύψη και έχει μείνει εκεί εδώ και σχεδόν 80 χρόνια.
Την ιστορία μας αφηγείται ο Nick Carraway, θεατής και κριτής των δραματικών γεγονότων που εκτυλίσσονται στο East Egg, του Long Island. Ο Nick μένει δίπλα σε μια τεράστια έπαυλη, η οποία ανήκει στο μυστηριώδη Jay Gatsby, ο οποίος διοργανώνει πολυπληθή, μεγαλόπρεπα πάρτυ, στα οποία σπάνια εμφανίζεται ο ίδιος και οι ίδιοι οι καλεσμένοι του φαίνονται να διαδίδουν φήμες εις βάρος του. Ταυτόχρονα παρακολουθούμε και το γάμο και τα προβλήματα στη σχέση της ξαδέρφης του Daisy με τον άντρα της Tom. Σε ένα από τα πάρτυ του Gatsby καλείται και o Nick, και μοιραία έρχεται η αρχή του τέλους. Οι σχέσεις, οι οποίες είναι ήδη τεταμένες καταρρέουν μην μπορώντας να αντέξουν τις αλήθειες οι οποίες εμφανίζονται αλλεπάλληλα και καταφέρουν μοιραία χτυπήματα στις ήδη λεπτές ισορροπίες.
Ο Fitzerald διαπραγματεύεται με αξιοθαύμαστη απλότητα τα προβλήματα μιας γενιάς που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της μετά από ένα μεγάλο πόλεμο, τα προβλήματα των ανθρώπινων σχέσεων (οικογενειακών, φιλικών, ερωτικών) και τα προβλήματα μας χώρας που παλεύει με μια πληθώρα οικονομικοκοινωνικών προβλημάτων, όλα αυτά περιπλεγμένα μοναδικά και πασπαλισμένα με τη χρυσόσκονη που μόνο ο κόσμος των οικονομικά εύπορων μπορεί να έχει. Μέσα από τις περιγραφές του νιώθεις εσύ ο αφηγητής, βλέπεις και αισθάνεσαι τόσο ζωντανά όσο και ο Nick.
Ο ξεπεσμός έρχεται, σταδιακά….Όταν έκλεισα το βιβλίο μου ήρθε στο μυαλό αυτή η εικόνα: Να παρακολουθώ όλα όσα διάβασα μέσα από ένα καθρέφτη, με μεγάλη, βαριά χρυσή κορνίζα…Και ξαφνικά με ένα μεγάλο θόρυβο το τζάμι σπάει και οι εικόνες μου παραμορφώνονται και διαστρεβλώνονται.Έτσι κάπως τελειώνει…Αλλά ο αναγνώστης, παρά την αντιπάθεια που μπορεί να ένιωσε παρακολουθώντας τον ξεπεσμό δε μπορεί να μη στεναχωρηθεί έστω και λίγο με το άδικο τέλος….

Ε.

Completely Unexpected Tales, Roald Dahl

Αρκετά χρόνια μετά την πρώτη ανάγνωση της Ματίλντας ανακάλυψα ότι ο άνθρωπος που, μαζί με τον Ευγένιο Τριβιζά, έβαλαν φωτιά στην παιδική φαντασία ενός 8χρονου κοριτσιού και αποτέλεσαν τους ακρογωνιαίους λίθους στην πορεία μου σαν αναγνώστρια, έγραφε βιβλία και για ενήλικες. Και αποφάσισα να γνωριστώ λίγο καλύτερα μαζί του!
Έτσι λοιπόν αγόρασα το πρώτο βιβλίο του που βρέθηκε στο δρόμο του και εθίστηκα! Το βιβλίο αυτό συγκεντρώνει ιστορίες από 2 βιβλία, το Tales of the Unexpected και το More Tales of the Unexpected. Δεν έχω διαβάσει άλλο βιβλίο του οποίου ο τίτλος να περιγράφει καλύτερα το περιεχόμενο.
Ιστορίες ιδιόμορφες, σκοτεινές και μερικές φορές δυσάρεστες, που κάθε μια είναι μοναδική και διαφορετική. Ο αγαπημένος κος. Dahl, με το σκοτεινό εκείνο και ειρωνικό ύφος του που χαρακτηρίζει ακόμα και τα παιδικά του βιβλία (Τσάρλι και το Εργοστάσιο Σοκολάτας), μας τραβάει σ’ ένα κόσμο που τίποτα δεν είναι τόσο αθώο όσο φαίνεται και που οι εκπλήξεις, ευχάριστες ή δυσάρεστες, μας στήνουν καρτέρι από σελίδα σε σελίδα.
Με περιεχόμενο που πολλές φορές θυμίζει τις εμμονές του Poe και σκηνές που θα εξίταραν τον Tim Burton, τις ιστορίες του δε τις διαβάζεις, τις ζείς. Οι χαρακτήρες του, είναι πολυδιάστατοι, έχουν πάθη, είναι εκδικητικοί, αγαπάνε, μισούνε, ή αγαπάνε να μισούνε. Διαβάζοντας το βιβλίο θες να φωνάζεις, να φωνάζεις από θυμό, από έκπληξη ή για να προειδοποιήσεις κάποιον. Επίσης, γελάς…Γελάς όταν κάποιος παθαίνει αυτό που του αξίζει, γελάς και με εκείνο το σαρδόνιο χιούμορ του που τσακίζει κόκαλα.
Το απόλυτο βιβλίο για να μπεις στο μαγικό και σκοτεινό δάσος που είναι ο Dahl και να μη θες να ξαναβγείς!

Ε.