Σημειώσεις ενός πορνόγερου, Τσαρλς Μπουκόβσκι

Τι να πω για το μεγάλο αυτό ποιητή, για τον μοναδικό Τσαρλς Μπουκόβσκι;
Προτού μιλήσω για το βιβλίο αυτό (τόμος Α & Β, το θεωρώ ως ενότητα) θα ήθελα να μοιρααστώ τη λατρεία μου για το Μπουκόβσκι και να σημειώσω πως κάθε λέξη αποτυπώνεται με ευλάβεια σαν την ελάχιστη ένδειξη σεβασμού στον λατρεμένο μου πορνόγερο.
Ο Τσαρλς Μπουκόβσκι γεννήθηκε το 1920 στο Άντερναχ του Ρήνου από Πολωνοεβραίους γονείς.
Στα 2 του μετακόμισε στην Αμερική, όπου και έζησε μέχρι το θάνατό του.
Έκανε δουλειές του ποδαριου και υψίστης τέχνης και αφοσίωσης.
Είχε δίπλα του πολλές γυναίκες και πλήθη θαυμαστών όλων των φύλλων, των ηλικιών και προτιμήσεων.
Αγάπησε με πάθος το ποτό, το γαμήσι και το χέσιμο.
Σιχάθηκε όλους τους ανθρώπους και πιο πολύ τον εαυτό του.
Επιβίωσε όλες του τις δυσκολίες, σωματικές και ψυχικές.
Λατρεύω την απάθεια και την αδιαφορία του, το βαθύ του δέσιμο με τα πιο πρωτόγνωρα ένστικτα.
Ένας άσχημος άντρας που έκανε γυναίκες και άντρες να τον ερωτευτούν.
Ένας άρρωστος και ακραίος συγγραφέας που λατρεύτηκε ακόμα και από τους πιο συντηριτικούς αναγνώστες.
Τον λατρεύω γιατί γνώρισα μια Αμερική που ποτέ δεν ήξερα, τον λατρεύω για το πως λάτρευε το γαμήσι, τον λατρεύω για όλους μας σόκαρε έστω και στο ελάχιστο, τον λατρεύω για την καυστική, αδυσώπητη και μεθυσμένη πένα του.
Οι σημειώσεις ενός πορνόγερου είναι η συλλογή των άρθρων που είχε δημοσιεύσει στην εφημερίδα Open City.
Άρθρα αυτοβιογραφικά από μπαρ που ξενύχταγε, από γυναίκες και άντρες που γνώριζε, αλήτες και διασημότητες.
Ιστορίες που διαδραματίστηκαν στις ατελείωτες ώρες που πέρναγε στον ιππόδρομο, από τα δωμάτια που νοίκιαζε.
Γνώριμα άρθρα ή καλύτερα μικρά διηγήματα που εχουν εκδοθεί σε άλλα βιβλία του, όπως το factotum.
Ειδοποιός διαφορά με τα άλλα του βιβλία και διηγήματα είναι πως πρόκειται από τις λίγες φορές που βλέπουμε ξεκάθαρα τις πολιτικές πεποιθήσεις και κρίσεις του Μπουκόβσκι.
Επιτίθεται καταδεικνύοντας πρόσωπα και καταστάσεις, προβάλοντας την αληθινή Αμερική της εποχής του.
Στους 2 τόμους αυτούς επίσης ο αναγνώστης θα βρει μια ατελείωτη λίστα από προτεινόμενα βιβλία, σύγχρονών του συγγραφέων, αλλά και κλασσικών, βιβλίων που για τον ίδιο τον Μπουκόβσκι έχουν να πουν κάτι σε όλους μας.
Θέλω να κλείσω με μια μικρή στιχομυθία για να κλείσουμε με ένα χαμόγελο γι' αυτό το θαυμάσιο πορνόγερο.
"Ακούστε Μπουκόβσκι θα 'πρεπε επιτέλους να ζωγραφίσετε κάτι. Τι στο καλό κάθεστε και κοιτάζετε διαρκώς το λευκό χαρτί;"
"Λησμόνησα να αγοράσω πινέλο".

Λ.
Υ.Γ. Προσκυνώ

Οι ταξιδιώτες, John Steinbeck

Αυτό το βιβλίο βρέθηκε στα χέρια μου όταν είχα αποφασίσει ότι «αρκετά με τη σύγχρονη λογοτεχνία και τώρα ήρθε η ώρα για να διαβάσω κάτι πιο κλασσικό».Όπως και με Τα Σταφύλια της Οργής, το διάβασα με την τρίτη προσπάθεια γιατί στην αρχή το κείμενο με ξένιζε. Ο λόγος, δυστυχώς μεταφρασμένος, μου φαινόταν ξεπερασμένος, ιδιαίτερος και σκληρός.
Όμως επέμεινα και τελικά το διάβασα και παρόλο που ακόμα δεν έχω πάρει την τελική μου απόφαση για τον Steinbeck, αυτό το βιβλίο ήταν πραγματικά μοναδικό.Βρισκόμαστε την Αμερική μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, σε μια ξεχασμένη επαρχεία με κεντρικό σημείο ένα ταλαιπωρημένο εστιατόριο- συνεργείο- σταθμό λεωφορείων, υπό τη διεύθυνση του Χουάν, γοητευτικού Ιρλανδομεξικανού, και της παραμελημένης συζύγου του Άλις. Από αυτό το ξεχασμένο και σκονισμένο μέρος περνάει ένα πλήθος διαφορετικών μεταξύ τους χαρακτήρων ξεκινάει για διαφορετικούς προορισμούς υποκινούμενος ο καθένας από προσωπικά κίνητρα, που συνήθως είναι διαφορετικά από αυτά που εκφράζουν. Μια εύπορη οικογένεια τριών, μια κοπέλα αμφιβόλου ύφους και ήθους, η σερβιτόρα του εστιατορίου που μετά από διαμάχη με την Άλις παραιτείται και ξεκινάει για την αναζήτηση του μεγάλου της έρωτα Κλαρκ Γκειμπλ και ένας πονηρός πλασιέ ξεκινάνε το μακρύ ταξίδι με ένα παλιό λεωφορείο που το οδηγεί ο Χουάν με τη συντροφιά του νεαρού βοηθού του από το συνεργείο, έναν έφηβο ο οποίο υποφέρει από σοβαρή ακμή, με όλα τα προβλήματα αυτοπεποίθησης που προκύπτουν από ένα αντίστοιχο πρόβλημα..
Μέσα από τις σκέψεις και τους εσωτερικούς διαλόγους των προσώπων βλέπουμε τις διαφορετικές πτυχές της μεταπολεμικής Αμερικής που στεκόταν σιγά σιγά στα πόδια της, αλλά και την ανασκόπηση που κάνουν οι ήρωες αναφορικά με τη ζωή τους μέχρι τη στιγμή που τους συναντάμε και αποφάσεις που παίρνουν για το μέλλον. Όλοι ψάχνουν τις απαντήσεις τους μέσα τους αλλά και στους άλλους, χωρίς τελικά να είναι σίγουροι για το τι ψάχνουν και τι θέλουν επί της ουσίας Εμείς σαν αναγνώστες δε θα δούμε ποτέ αυτές τις αλλαγές, και η αμφιβολία για το αν θα αλλάξει τελικά κάτι προς το καλύτερο είναι το κυρίαρχο συναίσθημα.
Ένα βιβλίο μελαγχολικό, βασισμένο στην πολυπλοκότητα των ανθρώπινων συναισθημάτων και ζωών. Τελικά μου άρεσε περισσότερο από ότι καταλάβαινα την ώρα που το διάβαζα….

E.

The Corrections, Jonathan Frazen

Όταν κυκλοφόρησε το Corrections, έγινε αυτό που γίνεται μια στο τόσο με βιβλία που η λογοτεχνική κοινότητα εξυμνύει..ο χαμός! Θα μπορούσα να γράψω μια (μεγάλη) παράγραφο με τα βραβεία που έχει πάρει από την έκδοση του το 2001 μέχρι και σήμερα. Αλλά δε θα μπω σ’ αυτή τη λογική. Άλλωστε όλα αυτά τα βραβεία με κάνουν πάντα σκεπτική με τα βιβλία. Έτσι έγινε και με το Corrections, όταν μου το έκαναν δώρο, στα Αγγλικά. Μέχρι που το ξεκίνησα. Και το τελείωσα σε δυο μέρες.
Στο Corrections βλέπουμε μια μέση Αμερικανική οικογένεια. Δυο ηλικιωμένοι γονείς, που μένουν σε ένα προάστιο, και ουσιαστικά ζουν μέσα από τις επιτυχίες και τις οικογένειες των τριών παιδιών τους. Ο μεγάλος γιός, Γκάρυ, φαινομενικά επιτυχημένος τραπεζίτης αλλά κατά βάθος πλήρως αποξενωμένος από την οικογένεια του και σταδιακά από τον έξω κόσμο, φλερτάροντας με την κατάθλιψη. Ο μεσαίος γιος Τσιπ, πρώην εκπαιδευτικός και νυν άνεργος που τείνει σε μια παράνομη κ επικίνδυνη ζωή και η Ντενίζ, με ανοδική καριέρα σαν σεφ αλλά μπερδεμένη στις αποφάσεις της…Το δράμα θα αρχίσει να ξετυλίγεται σ’ ένα χριστουγεννιάτικο δείπνο που πασχίζει να στήσει η Ενιντ, η στοργική μάνα των τριών και τρυφερή σύζυγος του Άλφρεντ, του πατριάρχη της οικογενείας η οποία εθελοτυφλεί τόσο στα αντικειμενικά προβλήματα και την κατάρρευση της οικογένειας της, όσο και την σωματική και πνευματική κατάρρευση του συζύγου της, ο οποίος πάσχει από Πάρκινσον.
Κανένας από τους χαρακτήρες δε σε αφήνει να τον συμπαθήσεις ή να τον αντιπαθήσεις. Είναι τόσο αληθινοί, εξελίσσονται σε τόσα διαφορετικά επίπεδα, που θα μπορούσαν να είναι ο καθένας από εμάς, συγγενείς ή φίλοι μας. Η αποδιοργάνωση και η κατάρρευση της οικογένειας είναι ανάλογη με αυτήν του Άλφρεντ, και κάθε σκαλί πιο βαθιά στην παράνοια είναι αντιστρόφως ανάλογη με τη σταδιακή αποκάλυψη της τραγικής αλήθειας που κρύβει κάθε μέλος της οικογένειας.
Παρά την έντονη σκοτεινή και μελαγχολική του πλευρά, το βιβλίο μας φανερώνει ένα ιδιαίτερο χιούμορ και μια διάθεση αυτοσαρκασμού και ειρωνείας που το κάνει ακαταμάχητο ακόμα και όταν θες να το αφήσεις στην άκρη απηυδισμένος.
Καλή Όρεξη!Ε.

To Yφαντό της Φιόναβαρ, Guy Gavriel Kay

Σαν κάθε αναγνώστης βιβλίων φαντασίας που σέβεται τον εαυτό του, η πρώτη γνωριμία με το είδος έγινε μέσα από τον Tolkien. Όταν δε μου είχε μείνει τίποτα άλλο πια να διαβάσω έπρεπε να βρω κάτι αντίστοιχο. Και τότε μπήκε στη ζωή μου ο Guy Gavriel Kay με το Υφαντό της Φιόναβαρ.
Στην τριλογία ο Kay, με το χαρακτηριστικό του τρόπο να παντρεύει ένα άκρως ρεαλιστικό σήμερα με ένα μαγικό χθες, μας συστήνει με μια παρέα πέντε φοιτητών οι οποίοι ξεκινώντας να παρακολουθήσουν μια πανεπιστημιακή διάλεξη καταλήγουν να επισκέπτονται έναν νέο, φανταστικό κόσμο, τον Πρώτο από όσους δημιουργήθηκαν στο υφαντό του σύμπαντος, καλεσμένοι ενός μάγου για τους εορτασμούς των 50 χρόνων του βασιλιά Αϊλελ. Σύντομα όμως όλα αλλάζουν καθώς μέσα από διαδοχικές ιστορίες ο καθένας από τους πέντε συνειδητοποίει ότι έχει ένα σημαντικό ρόλο να παίξει με τελικό σταθμό την πραγματοποίηση του πεπρωμένου του.
Φοβάμαι πως η σύντομη ανάλυση μιας ιστορίας η οποία ξεδιπλώνεται σε τρία βιβλία (Το Δέντρο του Καλοκαιριού, Η Περιπλανώμενη Φλόγα, Ο Πιο Σκοτεινός Δρόμος) είναι απλά αδύνατη. Ο Kay περιγράφει χαρακτήρες πολυδιάστατους, με ιστορία, συναισθήματα, αδυναμίες και φόβους. Κινείται ανά τον χρόνο, συνταιριάζοντας το παρελθόν και το παρόν για να μας δείξει το μέλλον, τονίζοντας ότι όλα συνδέονται και ότι ο κάθε άνθρωπος είναι προϊόν πολύπλοκων συνθηκών.
Ένα από τα στοιχεία που μου άρεσαν ιδιαίτερα στο βιβλίο είναι η αίσθηση ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο και ότι μέσα από τις επιλογές τους οι χαρακτήρες διαμορφώνουν την τύχη τους και ορίζουν τη μοίρα τους. Προσωπικά πολλές φορές (γιατί πολλές φορές το έχω διαβάσει) είχα την αγωνία της επιλογής κάποιου από τους ήρωες, λες και το βιβλίο δεν ήταν γραμμένο, λες και κάτι θα άλλαζε…Επίσης οι αναφορές σε κατεξοχήν «μαγικά» ιστορικά σημεία (Stonehenge) μας συνδέει με σημερινή πραγματικότητα και της δίνει τη χρυσή απόχρωση του φανταστικού.
Για μένα το Υφαντό της Φιόναβαρ είναι από τα καλύτερα βιβλία του είδους, όσες φορές κ αν το έχω διαβάσει με έχει κάνει μέρος της ιστορίας, έχω τρομάξει, έχω προβληματιστεί, έχω χαρεί και έχω απογοητευτεί για τους πέντε ανθρώπους και με τους πέντε ανθρώπους, που μέχρι να τελειώσει η ιστορία τους αισθάνεσαι οικογένεια σου.Καλή Όρεξη!!Ε.

Summer Crossing, Truman Capote

Το Summer Crossing είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Truman Capote, το οποίο όμως βρέθηκε σ’ ένα κουτί το 2000 και εκδόθηκε για πρώτη φορά το 2005, χρόνια μετά το θάνατό του.

Στο εξώφυλλο του βιβλίου ποζάρει μια λάγνα νεαρή κοκκινομάλλα. Είναι η Grady Mc Neil, η ιστορία της οποίας εξελίσσεται στις εσωτερικές σελίδες του βιβλίου.Γόνος πλούσιας οικογένειας, με όλες τις σωστές γνωριμίες και ταυτόχρονα με ένα ιδιαιτέρως ελκυστικό παρουσιαστικό η Grady είναι έτοιμη.

Από το παράθυρό της βλέπει το Central Park, τη μεγάλη ζωή που την περιμένει και την ελευθερία. Είναι το πρώτο καλοκαίρι που θα μείνει μόνη της, ελεύθερη να βρίσκεται κοντά στον αγαπημένο της Clyde, το γόη και μάγκα παρκαδόρο από το Brooklyn.

Η σχέση τους παθιασμένη, μοιραία και επεισοδιακή.Χαρακτήρες που συγκρούονται, κόσμοι που συγκρούονται, ζωές που διαλύονται.

Μια ιστορία λίγο πολύ προβλέψιμη, αλλά η μαγική πένα του Truman Capote κάνει τους χαρακτήρες ζωντανούς και τις συγκρούσεις αληθινές.Η Grady της πένας του Capote είναι ζωντανή.Μπορείς να ακούσεις την καρδία της να χτυπά δυνατά κάθε φορά που αντικρίζει τον Clyde. Ξέρεις πως κινείται, πως μυρίζει, πως φτιάχνει τα μαλλιά της και τι φοράει.

Μια ιστορία για μια γυναίκα με ελαττώματα και πάθη ζωντανή όπως η ζωή μας.

Λ.

The Tales of Beedle the Bard, J.K. Rowling

Μια από τις πιο πλούσιες γυναίκες στον κόσμο, η J.K. Rowling, η πνευματική μητέρα του Harry Potter πρόσφατα εξέδωσε άλλο ένα βιβλίο περί μαγείας, το The tales of Beedle the Bard.

Πρόκειται για ένα βιβλίο που, όπως αναφέρεται και στην εισαγωγή του, αποτελείται από bedtime stories για μάγους (ή πιο σωστά για μαγάκια).

Τα παραμύθια αυτά συνοδεύονται από σημειώσεις του αγαπημένου σε όλους τους φαν του Harry Potter, Albus Dumbledore και μεταφρασμένα από την εξίσου αγαπημένη Hermione Granger.

Όλα τα παραμύθια είναι άγνωστα, εκτός από την Ιστορία για τα τρία Αδέλφια, η οποία αναφέρεται και στα βιβλία της σειράς του Harry Potter.Τα παραμύθια αυτά έχουν καθαρά ηθικοπλαστικό χαρακτήρα προωθώντας τη διατήρηση της ισορροπημένης και καλής σχέσης μεταξύ των μάγων και των θνητών, θέμα ιδιαίτερα αγαπητό και από τον Dumbledore.

Οι αναγνώστες για να ευχαριστηθούν το βιβλίο αυτό θα πρέπει να είναι έως 15 χρονών ή φανατικοί ως το κόκαλο με το Harry Potter ψάχνοντας μάταια να ανακαλύψουν εκείνη τη γνώριμη μαγεία.

Λ.

Ιστορίες για να σκεφτείς, Χόρχε Μπουκάι

Μια Τετάρτη ψάχνοντας ένα βιβλίο του λατρεμένου Μπουκόφσκι ο πωλητής επαναλαμβάνει τη φράση που έχουν πει κι άλλοι πολλοί πριν από αυτόν «Δεν έχουμε» και συμπληρώνει «δε θες Μπουκάι;».

Έτσι λοιπόν συστήθηκα με τον αγαπητό κύριο Χόρχε Μπουκάι, γεννημένος το 1949 στο Μπούενος Άιρες, γιατρός και ψυχοθεραπευτής.

Στο βιβλίο του Ιστορίες για να σκεφτείς, μέσα από μικρές ιστορίες της σύγχρονης Αργεντινής και απίθανα παραμύθια για μυθικές πόλεις με ένδοξους βασιλιάδες και ισχυρούς μάγους, ιστορίες σε δάση μαγικά, ιστορίες για παιδιά που μείναν μόνα και για βατράχους που έγιναν πρίγκιπες, για δολοφόνους και εραστές ο Χόρχε Μπουκάι μας ταξιδεύει στην πολυπλοκότητα και την απλότητα του ανθρώπινου ψυχισμού, στον ακατανόητο και πλήρως κατανοητό τρόπο ζωής μας.

Μέσα από ιστορίες που σε κάνουν να χαμογελάς και να γελάς βλέπεις τον εαυτό σου να αντικατοπτρίζεται σε διάφορους κυρίους και κυρίες, πρωταγωνιστές των ιστοριών του.Απλά και κατανοητά, παράξενα και λοξά, ένα ολόκληρος κόσμος, ένας πραγματικός κόσμος κρύβεται πίσω από τις ιστορίες του Χόρχε Μπουκάι.

Μια βαθιά ενδοσκόπηση στην ανθρώπινη φύση μέσα από τον πιο αβίαστο και φυσικό τρόπο, μέσα από τον τρόπο που ξέραμε μικροί, μέσα από τις ιστορίες.Και όπως αναφέρεται και στο βιβλίο «με τις ιστορίες κοιμούνται τα παιδιά και ξυπνάνε οι μεγάλοι».

Λ.

The Nanny Diaries, Nicola Kraus & Emma McLoughlin

Αυτό είναι ένα από τα βιβλία που διάλεξα για την εμφάνιση τους και περιέργως δεν απογοητεύτηκα…Επίσης είναι από τις κλασσικές περιπτώσεις αστείων, έξυπνων βιβλίων με προοπτικές που έγιναν αδιάφορες, βαρετές ταινίες (ομώνυμη ταινία με τη Scarlet Johansson)!Η ιστορία είναι απλή και σαφής…Νεαρή παιδοψυχολόγος, απασχολείται σα babysitter κατά τη διάρκεια των σπουδών για να βγάζει χρήματα έτσι ώστε να καλύπτει τα έξοδα της στη Ν. Υόρκη. Μετά από διάφορες εμπειρίες καταλήγει στην οικία Χ όπου με την πάροδο του χρόνου, εκτός από το να φυλάει ένα 4χρονο που μαθαίνει βιολί, γαλλικά και κάνει ειδική μακροβιοτική δίαιτα, αναλαμβάνει και χρέη προσωπικής βοηθού μιας μαμάς η οποία δεν κάνει απολύτως τίποτα, πέρα από το να φροντίζει την εμφάνιση της και να κυνηγάει ένα μονίμως πολυάσχολο και απόντα σύζυγο!Τα αξιοσημείωτα της ιστορίας είναι ότι η εν λόγω baby sitter, της οποίας το όνομα δεν αναφέρεται ποτέ (συστήνεται ως Nanny, νταντά) είναι ανώτερης κοινωνικής τάξης και η ίδια, και αρκετές φορές η οικογένεια Χ βασίζεται στις γνωριμίες της οικογένειας της (ιδιαίτερα της εκκεντρικής γιαγιάς της) και κάνει αυτή τη δουλειά στα πλαίσια μιας οικονομικής ανεξαρτησίας που επιλέγει η ίδια. Επίσης, βλέπουμε μια λευκή (και δεν είναι τυχαίο το σχόλιο αυτό), όχι πολύ διαφορετική από το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται, φοιτήτρια που δουλεύει ουσιαστικά κατ’ επιλογήν να είναι μόνη της σε μια θάλασσα «εισαγόμενων» νταντάδων, που παλεύουν με μαμάδες που τις βλέπουν με ένα μείγμα φόβου και απορίας ενώ παράλληλα είναι πλήρως εξαρτημένες από αυτές.Ταυτόχρονα με τις τραγελαφικές της εμπειρίες στο σπίτι των Χ, η Nan αντιμετωπίζει τις υπόλοιπες δυσλειτουργικές οικογένειες με τις οποίες σχετίζονται οι Χ και γνωρίζει τον όμορφο και ενδιαφέροντα, φοιτητή του Χάρβαρντ, γείτονά τους και τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα.Όλη αυτή η ιστορία παρατίθεται με έξυπνο χιούμορ και ετοιμόλογη απλότητα από δύο συγγραφείς οι οποίες ξέρουν την ιστορία από πρώτο χέρι, αφού ήταν και οι δύο baby sitters. Όλη η δυσλειτουργική, υλιστική κοινωνία του Μανχάταν παρελαύνει στο Central Park για βόλτα, στο Tiffany’s για μικροαντικείμενα, σε βίλες οι οποίες είναι χωρισμένες στη μέση με μονωτική ταινία γιατί το ζευγάρι είναι τσακωμένο και σε παιδικές εκδρομές στο Μητροπολιτικό μουσείο της Ν. Υόρκης.Εγώ διάβασα το βιβλίο στα Αγγλικά και θα το συνιστούσα σε αυτή τη γλώσσα για να αποφύγετε τον κίνδυνο να χαθούν τα αστεία και καίρια σχόλια της ετοιμόλογης και ικανότατης Nan. Ένα βιβλίο χαλαρό, με αστείρευτο χιούμορ για το πώς φαίνεται η ‘καλή ζωή’ σε αυτούς που δεν προλαβαίνουν να την απολαύσουν!Γευστικό και εύπεπτο!Και καλή όρεξη!E.

Προσεχώς

Η αλήθεια είναι οτι και οι δύο bloggers βρίσκονται αυτή την περίοδο σε αναγνωστικό οίστρο και η επιλογή των πρώτων βιβλίων προς παρουσίαση ήταν αρκετά δύσκολη...Παρόλα αυτά επιλέξαμε τα παρακάτω:
Ιστορίες για να σκεφτείς, Χόρχε Μπουκάι
Summer Crossing, Truman Capote
Σημειώσεις ενός πορνόγερου, Α' & Β, Τσαρλς Μπουκόφκσι
The Twillight Saga, Stephenie Meyer
The Nanny Diaries, Nicola Kraus & Emma McLaughlin
Το υφαντό της Φιόναβαρ, Guy Gavriel Kay (τριλογία)

Και καλή όρεξη!

Opening

Σήμερα, 8 Ιουνίου 2009, του Αγ. Πνεύματος, ανοίξαμε ενα blog...του πνεύματος!
Μέσα απο τις αναρτήσεις επιθυμία μας είναι να μοιραστούμε τις απόψεις, τις ιδέες, τα συναισθήματα και την τυχόν πόρωση μας με τα βιβλία που διαβάζουμε.
Αν ψάχνετε ενα κοινό σημείο αναφοράς δε θα βρείτε...Τα βιβλία είναι διαφόρων εποχών, συγγραφέων και ειδών. Τα διαλέξαμε και τα διαλέγουμε με αφορμή προτάσεις φίλων και ειδικών, αφιερωμάτων και παρουσιάσεων, προσωπικού κολλήματος ή και ελκυστικών εξωφύλλων (μια μέθοδος που δε φέρει πάντα εγγυημένα αποτελέσματα...!).
Τα βιβλία αυτά ήταν και είναι κοντά μας σε καλές στιγμές και κακές, σε περιόδους ατελείωτης βαρεμάρας και βαθιάς εσωτερικής αναζήτησης, στη βαλίτσα μας και στο κομοδίνο μας, έχουν μέσα άμμο, αποκόμματα εισητηρίων ή αποδείξεις, ίσως λεκέδες απο φαγητό και αντηλιακό..

Σας παρουσιάζουμε κάποιους απο τους φίλους μας!!!